De afgelopen dagen hebben we in Damaraland vertoefd. Wat een verschil met Swakopmund waar aan de woestijn geen eind lijkt te komen. Hier wisselen weidse graslanden zich af met woeste bergtoppen. Deze bergen, zo hebben we geleerd, zijn zo’n 135 miljoen jaar geleden gevormd door vulkanische activiteit toen Zuid-Amerika zich loskoppelde van Afrika. In deze streek hebben we een aantal dingen gedaan. Als eerste hebben we Twyfelfontein bezocht. Een plek die vooral beroemd is door de rotsgraveringen die de Bosjesmannen daar hebben gemaakt. De oudste dateren van ongeveer 6000 jaar geleden. Op deze graveringen zijn giraffen, neushoorns en ander wild te zien die de Bosjesmannen tegenkwamen. Dit om informatie te delen met anderen. Tot onze verbazing zagen we zelfs pinguïns en flamingo’s op de tekeningen. Dit bewijst dat de Bosjesmannen helemaal tot aan de Atlantische kust hebben gereisd. Een reis die ons toch een kleine zes uur kostte met de auto! Damaraland is eigenlijk bekend om een aantal dingen. Het allerbekendste is toch wel de Zwarte Neushoorn waarvan er nog maar 400 op de wereld zijn. In de jaren 70 en 80 waren het er nog maar 50. De afgelopen decennia is er veel gedaan om de populatie weer op te vijzelen. Er zijn echter nogal wat problemen als je de Zwarte Neushoorn op een natuurlijke wijze wilt laten paren. Wijfjes kunnen maar om de vier jaar zwanger worden aangezien ze de jaren erna voor het jong moeten zorgen. Daarnaast leven Zwarte Neushoorns over het algemeen alleen en komen ze alleen samen om te paren. De tweede activiteit in Damaraland vindt plaats in Grootberg. Hier gaan we op Rhino Tracking. We worden om half 6 (ja dat is 05:30) opgehaald in een omgebouwde Land Cruiser. We krijgen een dekentje want het is koud in deze open auto. In deze auto zitten drie heren. Een gids en twee zogenaamde “trackers”. Zij kennen het gebied op hun duimpje en kunnen de neushoorn vinden aan de hand van sporen in het landschap. Denk hierbij aan voetsporen, uitwerpselen en takken die altijd in een hoek van 45 graden zijn afgebeten. Met deze heren zullen we de komende uren een Zwarte Neushoorn proberen te spotten. Er wordt wel verteld dat er geen garanties zullen zijn of we er eentje zullen zien. Het probleem is namelijk het volgende. Er zitten slechts 12 neushoorns (in verband met de kleine populatie wordt dit heel goed in de gaten gehouden) in een gebied van 70.000 hectare en zoals we al eerder noemden leven deze neushoorns alleen. Als laatste eet de Zwarte Neushoorn, in tegenstelling tot de Witte, geen gras maar blaadjes. Dit maakt dat hij in bosrijke gebieden verblijft. Als je dit allemaal optelt is het vinden van een Zwarte Neushoorn bijna onmogelijk. Toch hebben we besloten om op Tracking te gaan omdat de kans om er een te zien in dit gebied nou eenmaal het grootst is. Als we een tijdje in de auto zitten kijkt Hilleke ineens naar links en gilt “Oh! On the left!”. We staan oog in oog met een Zwarte Neushoorn nog geen 40 meter van onze auto. Door de gil is hij echter erg geschrokken en zet het op een lopen . De gids en de trackers zijn niet echt blij en manen ons tot stilte. De twee trackers schieten gelijk uit de auto en rennen naar een heuveltop. Ze wenken ons en wij lopen richting de trackers met onze gids. De gids vertelt ondertussen dat een neushoorn ongeveer 1,5 km verder rent als hij schrikt dus dat we hem nog wel in kunnen halen. De trackers en gids hebben de neushoorn niet uit het oog verloren (wij wel, wij zien alleen maar het groen en bruin van de bomen) en lopen verder. Wij volgen stilletjes. Het is belangrijk dat we een omtrekkende beweging maken zodat we de neushoorn naderen met de wind in ons gezicht. Dit maakt dat hij ons dan niet kan ruiken. Na ongeveer een kilometer te hebben gelopen over heuvelachtig landschap moeten we ineens heel stil zijn. De gids fluistert dat de neushoorn op nog geen 100 meter van ons is. Het is super spannend om op deze manier wild te tracken. De adrenaline giert dan ook door ons lijf. Langzaam sluipen we verder. De neushoorn staat tussen wat bosjes in. De gids zegt dat hij op een moeilijke plek staat maar we gaan proberen dichterbij te komen. Dan zien wij hem ook. Op nog geen 50 meter staat hij verstoppertje voor ons te spelen. We proberen de neushoorn nog meer te naderen vanaf de linkerkant. De gids vertelt ons dat als de neushoorn op ons af mocht komen we om een boom heen moeten rennen. Dan is er geen gevaar. We gaan dichter en dichterbij. Dan kijkt de neushoorn in onze richting. Hij briest en doet een paar stappen in onze richting. Wij rennen een paar meter terwijl de gids een hard geluid maakt. De neushoorn doet nog een paar dreigende stappen onze kant op voor hij zich omdraait en het op een lopen zet. Ons hart klopt in onze keel tot de gids zegt dat hij weg is. Wat een avontuur. Een wilde Zwarte Neushoorn op nog geen 40 meter van ons vandaan. Als we weer bij de auto zijn vertelt de gids ons dat we geluksvogels zijn. Ook vertelt hij ons dat deze neushoorn Wilfred heet. Verder vertelt hij ons dat er in dit gebied ook leeuwen voorkomen en dat hij tijdens het wandelen naar de neushoorn ook sporen heeft gezien van deze Desert Lions. Hij had echter besloten ons dat niet te vertellen tijdens het lopen om ons niet bang te maken. Wij waren in de veronderstelling dat in het gebied alleen olifanten en neushoorns voorkwamen. De gids verzekert ons echter dat al het wild voorkomt in dit gebied. Het is alleen “echt” wild zoals hij zegt omdat het geen Nationaal Park is waar het wild gewend is aan auto’s. Dat is ook de reden dat al het wild dat er gespot wordt tijdens deze tour het op een lopen zet. Hoewel wij eerst nog een beetje lacherig deden over het verhaal van de leeuwen (alsof een gids echt toeristen een auto uit laat gaan terwijl er wilde leeuwen rondlopen) werden we even later uit de droom geholpen. Langs een rivierbed zit een leeuwin met een dikke buik ons aan te staren. De auto wordt stil gezet en we kunnen een foto maken. Dan komt er vanuit het hoge gras nog een leeuwin, en nog een. Er blijven maar leeuwen komen. Het wachten is op het mannetje. Niet lang daarna vertoont ook hij zich en ze lopen langzaam van ons weg. Uiteindelijk tellen we er 12. Vol ongeloof zetten we onze tocht voort. Als we voor het eind van de tocht ook nog zogenaamde Mountain Zebra’s en een kudde olifanten hebben gezien is deze safari op en top geslaagd. Voldaan komen we aan op de camping. Hoewel je er verdomd vroeg voor op moet staan is het absoluut de moeite waard geweest.