Pffff wat zijn we zenuwachtig geweest en nu nog eigenlijk, Vanmorgen zijn we om 11 uur naar Amsterdam gereden om de paspoorten te halen. De ambassade van Rusland had ze tot de dag voor vertrek vastgehouden. Dat is dan om het spannend te maken denk ik, dat is ze in elk geval gelukt.

Bij het visumbureau aangkomen treffen we een oranje gekleed meisje (wrijf het er nog maar een keer in, ja we gaan het allemaal missen). Ze vraagt netjes onze naam en gaat opzoek naar de paspoorten. Na een aantal laatjes open getrokken te hebben komt ze terug met de vraag of we met een reisorganisatie reisen. Ja, de treinreiswinkel. Ze loopt naar de computer en voert wat gegevens in. Ondertussen zakken Olav en ik bijna dooronze knieenvan de spanning. Ze loopt naar achter zoekt wat verder (het duurt best lang) en dan komt ze terug met onze paspoorten, Met de vier geplande stickers. Ze laat alles netjes zien, het klopt. Pffff we kunnen vertrekken.

In de auto bekijkt Olav trots zijn paspoort en begint te rekenen, We mogen twee dagen in Wit Rusland zijn, 13 dagen in Rusland, 3 maanden maar voor 1 september in Mongolie en ook 3 maanden in China. De data van de Russische gebieden staan erbij. De trein mag dus geen vertraging hebben, want dan komen we daar weer mee in de knoop.. Gedoe dus. Maar goed, al duizenden mensen zijn ons voor gegaan, het zal wel goed komen toch?

Van middag hebben we de laatste boodschappen gedaan (veel bami soep). De tas is ingepakt, de MP3 speler is aan het refrshen, en voor vanavond en aanstaande zondag het belangrijkste de wereldontvanger zit in de tas!

Ready to go zeg ik! (Met een enorme knoop in mn maag, haha)

Liefs,

Hilleke en Olav