Wat een dag vandaag zeg.. Zoals Olav gisteren al schreef is het hotel werkelijk fantastisch, zo ook het ontbijt kwamen we vanmorgen achter. Heerlijk vers fruit, scrambled eggs op bestelling noem maar op.

Om 9 uur stipt werden we opgehaald door Linda, onze persoonlijke gids. Deze lieve dame, die inderdaad de R en L door elkaar haald, doet ongelooflijk haar best om alles zo goed mogelijk in het Engels uit te leggen. Haar echte naam is natuurlijk Chinees, maar voor de toeristen heeft ze een westerse naam aangenomen denk ik.

We gingen eerst naar de Lama Tempel, een prachtig complex met meerdere tempels, met in elk gebouw een andere Buddha. De Chinezen komen naar deze plek om de Buddha te eren en nemen tassen vol wierrook mee. Voor elke tempelwordt er geknield en de wierrook aangestoken. Er waren zoveel Tempels en Tempeltjes, je had wel een tas vol nodig wil je elke Buddha je eer bewijzen.

Na de Lama Tempel gingen we naar de Tempel van de Hemel. Om deze tempel ligt een groot park waar veel lokalen 's ochtens samen komen om te trainen. Van Tai Chi tot ballroom dansen, alles komt voorbij. Bij deze tempel hoor een theehuis waar we voor een korte ceremonie naar binnen gingen. Hier hebben we heerlijke thee geproeft en natuurlijk wat gekocht voor thuis.

Na het bezoek aan deze tempel en het theehuis gingen we lunchen. Dat is echt grandioos. Het eten hier is sowieso fenomenaal goed (en goedkoop) en we leren noodgedwongen met stokjes te eten (wat al aardig goed gaat). We hebben de Peking eend gegeten, maar we maakten wel een foutje. Wij hebben met onze stokjes meteen aangevallen op het schaaltje met vers afgesneden eendenborst, maar we hadden die stukjes eigenlijk in een soort mega dun pannenkoekje moeten doen samen met groenten en soja saus. Wisten wij veel. Het was in elk geval heerlijk.

Na de luch gingen we naar het Plein van de Hemelse vrede. Tot onze grote verbazig begon onze gids zelf over de studenten opstand met de tank. Wij hadden verwacht dat ze daar niks van wist, of in elk geval zou doen of ze van niks wist. Maar niets was minder waar, volgens haar kan men tegenwoordig prima in het openbaar over de politiek praten (ze verkondigde ook midden in een tempel dat ze niet gelovig is). Best een progressieve tante!

Op weg naar De Verboden Stad heb ik een parsolletje gekocht. De hitte en brandende zon door de dikke laag smog is niet te harden. Olav heeft nu zelfs, ondankt het dragen van een pet, lastvan hoofdpijn. Om morgen de zon even te kunnen ontlopen en lekker uit te kunnen slapen hebben we onze wandeling over de Chinese muur verzet. We gaan nu op dinsdag.

De Verboden Stad was prachtig, maar ook heel erg druk. Volgens Linda de gids viel het nog mee, want de meeste Chinese toeristen zijn in Shanghai voor de Wereldtentoonstelling. Maar ondanks de drukte was het prachtig. Bizar groot.

Vanaf de Stad zijn we naar het hotel gelopen. (Zo goed zitten we, op loopafstand van De Verboden Stad). Om precies 18:20 uur moesten we weer bij de receptie staan. We gingen naar het theater. De Kung Fu show. Ook dat was super leuk. We heel toeristisch, de show was in het Engels, de acteurs/Kung Fu Masters waren aan het play backen. Maar wat ze op het podium deden was super.

Na terugkomst zijn we op ons gemakje de Hutong in gelopen. Het was ondertussen al 23:00 uur en we moesten nog eten. Dat werd toch lastig. Gelukkig zit er op de hoek van de straat bij ons hotel een eet tentje. Vol twijfels zijn we daar naar binnen gelopen. Het zag er nou niet echt schoon uit. Wij denken dat het een familie restaurantje is. Nadat onze bestelling was opgenomen werd de Walkie Talkie erbij gepakt en werd wat wij besteld hadden doorgeschreeuwd aan dekeuken. En ja hoor, 5 minuutjes later kwam er een jongen naar binnen met een dienblad; het eerste gerecht. Timing qua opdienen hebben ze niet. alles komt achter elkaar, zonder logishe volgorde. Maar dat maakt allemaal niks uit. Ondanks dat ik de chopsticks langzaam onder controle begin te krijgen eet ik nog niet echt snel. Terwijl wij lekker aan het smullen zijn komt een van de serveersters met een schepnet de keuken uit (of wat lijkt op een keuken, want behalve de saté stokjes komt al het andere eten van ergens anders) en ze loopt naar de tafel achter ons en laat de inhoud van het net ziet. Er zit een levende meerval in. Of deze goed is. Het is niet te geloven, ze legt het net op de vloer terwijl de vis naar lucht aan het happen is. Er klinkt iets instemmends en het meisje loopt met de vis weer terug de keuken in. Zo gaat dat hier, hahaha! Hier zo echt geen een smaakpolitie achtig persoon blij van worden. Maar het eten was heerlijk.

Morgendoen we een relaxdagje, misschien een beetje shoppen.

Liefs,

Hilleke en Olav

P.S. Bedankt voor alle reacties, leuk om te zien dat onze verhalen gelezen worden!!