Na een vlucht van amper 40 minuten zitten we weer in Chengdu. Een afstand waar we op de heenreis ongeveer 11 uur over hebben gedaan (in een snikhete bus met een mafketel als chauffeur) ging vandaag van een leien dakje in een airconditioned vliegtuig met een leuk filmpje van wat circusartiesten. - dit eerstestukje is even voor Jules omdat hij wel in de bus zat ;-)

Omdat onze vlucht pas om 5 uur 's middags zou vertrekken hebben we de tijd een beetje doorgebracht met het bekijken van de stad (wat best een opgave is als je zoveel spierpijn hebt als wij) en wat meer informatie opzoeken over de regio waarin wij zijn. Wat blijkt nu: voor de Chinese regering en voor Tibetanen is de regio waarin wij hebben paard gereden Tibet! We zijn dus onofficieel gewoon in Tibet geweest. Dat verklaard ook de hoeveelheid Tibetaanse kloosters etc. We dachten eerst dat die er waren omdat het een grensgebied was en er duseen overloop was van Tibetanen die naar een andere provincie waren gegaan. Niets is minder waar. Ze waren daar al die tijd al :D

Net in Chengdu hebben we in een veel te sjiek restaurant gegeten. Het was al wat laat en we zochten een leuke tent. Onze ervaring leert dat het uiterlijk in China er niet echt toe doet. Hoe slechter de binnenhuisarchitect, hoe beter het eten zullen we maar zeggen. We dachten dan ook dat we een goede tent hadden gevonden... hadden ze alles alleen maar in het Chinees aangegeven!!! Wat een narigheid. En ook geen behulpzame Chinees te vinden die even wilde helpen met vertalen of bestellen ofzo. Zelfs het personeel was ons geloof ik liever kwijt dan rijk. Slechte uitstraling voor hun tent denk ik als er ook buitenlanders komen. Omdat alles om 10 uur sluit en Chinezen je dan echt gewoon hun restaurant uitwerken wilden we snel ergens wat eten. We kwamen langs een tent met twee dames ervoor die graag wilden dat we binnenkwamen en ook een menu aan ons presenteerden. Ha lekker! In het Engels erbij wat het is! Toen we binnen waren drong het pas tot ons door. Het was een van de meest chique tenten van de stad. Er werden zelfs servetten op de schoot van de gasten gelegd. Deze lagen ook niet op tafel maar die kwamen ze brengen. Als je een drankje bestelde hadden ze een aparte inschenktafel en kreeg je alleen het glas op je eigen tafel. Als ze zagen dat het glas leeg was werd deze opgehaald en op de inschenktafel weer bijgevuld. Ook waren er zogenaamde separées waarin mensen compleet afgezonderd konden dineren. Hier hadden we niet op gerekend en we waren als de dood voor de prijzen. En sommige prijzen logen er ook niet om. 88 euro voor een zeekomkommer, 47 euro voor een Zuid-Afrikaanse vissoort en 75 euro voor een kwallensoort. Gelukkig hadden ze ook nog dingen voor Chinese prijzen want daar hadden wij natuurlijk nooit op gerekend en zoveel cash hadden we nou ook weer niet bij ons.

We zitten nu op een riante hotelkamer en we hebben allebei een tweepersoonsbed. Heerlijk! Morgen lekker 11 uur lang in het vliegtuig zitten en dan zit het avontuur erop. Om 15.30u landen we maar voor ons gevoel is het dan al 21.30u. We hebben zoveel gezien en gedaan dat we blij zijn dat we zoveel foto's hebben gemaakt. Je zou bijna vergeten dat ons avontuur 30 dagen geleden in Utrecht begon en we 7 landen zijn doorkruist, het Rode Plein hebben gezien, water uit het Baikalmeer hebben gedronken en paard hebben gereden op de steppes van Mongolië. Gelukkig hebben we de foto's nog die, als het aan ons ligt, in een heel mooi dik boek gaan belanden die iedereen dan ook mag bekijken. Natuurlijk vinden wij het dan weer leuk om de foto's van extra commentaar te voorzien die misschien dit weblog niet hebben gehaald.

Tot gauw en bedankt dat iedereen ons heeft gevolgd. We hebben het met plezier bijgehouden en we hopen veel van onze lezers snel onze verhalen live te vertellen.

Greetz,

Olav en Hilleke